Saturday, May 9, 2009

ကဗ်ာ


တုန္ရီေနတဲ႔ လက္နဲ႔
ကဗ်ာေတြကိုဖန္တီး
အရာရာဟာအရင္အတိုင္းပဲမို႔
မေျပာင္းလဲတဲ႔စိတ္
မေဟာင္းႏိုင္တဲ႔အတိတ္နဲ႔
ပစၥဳပၸန္ကိုအစပ်ိဳး
အနာဂတ္ကိုေမွ်ာ္ကိုးလဲ
ဘာမွမပိုင္ခဲ႔တဲ႔ ငါ႔ဘ၀
ကဗ်ာေတြသာလွ်င္
ငါ႔...အသက္
ငါ႔...ဘ၀......

2 comment[s]:

Unknown said...

တစ္ခါတစ္ရံမွာေတာ႕
အခ်စ္က ဘ၀ရဲ႕တက္လမ္းကို
ပိတ္စို႕ေစတာမ်ဳိးမၿဖစ္ေစခ်င္ဘူး

စံလင္းထြန္း said...

ကဗ်ာေလးေကာင္းတယ္။