Saturday, April 27, 2013

"သူ မသိေအာင္ေရးတဲ႔ ရည္းစားစာ"


ရွင္းသန္႔ေနတဲ႔ လမင္းၾကီးထဲက
သႏၱာေက်ာက္တန္းေလးမွာ
ရီ(ရယ္)သံေလးေတြ စြတ္လို႔ ...
ရႊန္းလဲ႕ေနတဲ႔ ၾကယ္ေလး ႏွစ္လံုးမွာ
ၾကည္ႏူးရိပ္ေတြ ရိွေနတယ္ ...။

ဘယ္လိုပဲ အဓိပၸါယ္ဖြင္႔ဖြင္႔ေပါ႔
အိပ္မက္ေတြက လွပါတယ္ ...။
(သူကလည္း လွတယ္)

ဆံႏြယ္စေတြ
ေလယူရာ သိမ္းတာလည္း ျမင္ဖူးပါရဲ႕
ကလစ္ေလးနဲ႔ အထိန္းမွာေတာ႔
ရင္မွာ ခပ္ရိွန္းရိွန္းျဖစ္တယ္ ...။

တဖက္သက္ပဲ စိမ္းလန္းေနဆဲပါ
ဘယ္ေန႔ (သူ) ေရာက္လာမလဲေပါ႔ ...။

ရိုးသားျခင္းကုိေတာင္ အုတ္ျမစ္ခ်ခဲ႔ျပီပဲ
တစ္ေန႔မွာေတာ႔ ...
ေမတၱာတရားကုိ သူ႔ေရွ႕မွာ
မ်က္၀ါးထင္ေအာင္ ခ်ျပမယ္ ...။

ညလင္းအိမ္

Sunday, March 17, 2013

ေ၀း


ပ်ိဳးခဲ႔တာပါပဲကြယ္
ပန္းမွ မပြင္႔လန္းေတာ႔တာ
ဥယ်ာဥ္ဆိုတာလည္း ရူးခ်င္စရာပါပဲ
တစိမ္႔စိမ္႔ၾကည္႔ေနရင္းက
ေ၀းေ၀းသြားတယ္ ...။

အသံသာ  ၾကားတယ္
ရုပ္မျမင္ရဘူး ...
စာသာ မ်ားတယ္
စကား မေျပာျဖစ္ဘူး ...
ေတြ႔ဆံုခြင္႔ဆိုတာ
ေ၀းေနခြင္႔မွ မဟုတ္တာ
ဒီလိုနဲ႔ ...
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေ၀းခဲ႔ၾကျပီ ...။

မိုးတိမ္ေတြ ေတာင္
အေရာင္ေျပာင္းတတ္တယ္တ႔ဲ
ကၽြန္ေတာ႔ ေတာအုပ္ေလးမွာေတာ႔
သစ္ပင္ေလး အျမဲစိမ္းလန္းေနပါေစ ...။

ညလင္းအိမ္ (၁၇.၃.၂၀၁၃)

Friday, March 1, 2013

ျပီးဆံုးသြားေသာ


မ်က္လႊာ ႏွစ္ခု အပြင္႔မွာ အိပ္ယာ၀င္
မ်က္လႊာ ႏွစ္ခု အပြင္႔မွာပဲ အိပ္ယာထ
နံနက္ခင္းတိုင္းက ေျခာက္ေသြ႔မႈနဲ႔ ဖြင္႔
ဒီလိုနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ေန႔ နဲ႔ ေန႔ မွားသြားတယ္ ...။

တရိပ္ရိပ္ မူးေ၀လာတဲ႔ အာရံုမွာ
သတိရမိတာက သူ႔မ်က္ႏွာ
ကုိယ္႔နဖူးကို ျပန္စမ္းေတာ႔
တစ္ရာ႔ တစ္ဆယ္႔ႏွစ္ ဒီဂရီက
ရိုးသားစြာ လက္မေထာင္တယ္ ...။

ကိုက္ခဲေနတဲ႔ ထံုက်င္မႈကုိ ဂရုမစိုက္ပါဘူး
ၾကည္႔ေနၾက အယ္လ္ဘမ္ေလးမွာ
စကားေတြေျပာျဖစ္တယ္
သတိရတယ္ ... ခ်စ္သူ ...။

စိ္တ္ေတြက လြတ္လပ္စြာ ေဖာက္ထြက္ၾက
ခႏၶာကုိယ္ရဲ႕ အတိမ္အနက္မွာ ေပ်ာ္၀င္ၾက
ဒီလိုနဲ႔ ခ်စ္သူကုိ တစိမ္႔စိမ္႔ ထိုင္ၾကည္႔မိတယ္ ...။

ႏွာေခါင္း၀က ေသြးညီွနံ႕ သဲ႔သဲ႔ရတယ္
ဆည္းလည္းသံ သဲ႔သဲ႔လည္း ၾကားတယ္
ေခၚသံေတြလည္း ပဲ႕တင္ထပ္လို႔ ...
....................................................
 အိပ္မက္ေတြ ဖရိုဖရဲနဲ႔
ကၽြန္ေတာ္ အခု အျပင္းဖ်ားေနတယ္ ...။


(ညလင္းအိမ္)

Monday, February 25, 2013

" ခြဲ "

"၁" ႏွစ္ခါ ထပ္သြားတဲ႔ ေန႔စြဲ
လမ္းခြဲပဲ (အဲ႔ဒီေန႔) ေပါ႔ ..
မေခၚပဲ အတင္းလာ
မႏွင္ပဲလဲ ျပန္သင္႔ပါျပီ ...
ျမိဳ ႔ျပညေတြကိုေတာ႔
လြမ္းေနရအုန္းမယ္ ...။

အလံုးအရင္း တိုး၀င္လာၾကတဲ႔
တံခါးေပါက္တစ္ခုကုိ
ကုိယ္က အားမသံုးပဲ
ရေအာင္ ထြက္ခဲ႔တယ္ ...။

ေျပာျပီး မလုပ္ႏိုင္သူေတြထဲ
ကၽြန္ေတာ္ တိတ္တိတ္ေလး လက္မေထာင္ပါတယ္
သူရဲေကာင္းအျဖစ္ နဲ႔ေပါ႔ ...။

မင္း "ရူး" ေနတာလားလို႔
ေျပာသူတိုင္းကုိ
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ေလ ...
ကၽြန္ေတာ္ကုိယ္တိုင္က
ရုးသြပ္ေနရတာ သေဘာက်တယ္ ...။

သစ္ရိပ္ေလးေတြ မငိုပါနဲ႔ ...
ကုိယ္က သင္းကြဲမဟုတ္ေၾကာင္း
မင္းတို႔က သက္ေသထူခဲ႔ျပီးျပီ ...။

လမ္းကေလးကေတာ႔ ေဆြးေပေတာ႔ကြာ ...
ကိုယ္ မလာႏိုင္ေတာ႔တဲ႔ ေနရာမွာပဲ
မင္း ရိွေနေပးပါ
ကုိယ္႔ လိုလူေတြကုိ အားေပးပါဦး ..။

ႏႈတ္ဆက္တယ္ဆိုတာ
ျပန္မေတြ႔ေတာ႔မယ္႔ သူေတြအတြက္ပါ
ကြန္ေတာ္ကေတာ႔ ကုိယ္႔လက္ကုိယ္ဆြဲ
ခြဲထြက္ခဲ႔ျပီ ...။

အျမစ္ေတြ မတြယ္ခ်င္ေတာ႔ပါဘူး
ေလာကမွာ ကုိယ္႔ေရေသာက္ျမစ္
ကုိယ္ျဖတ္လိုက္တဲ႔ သစ္ပင္တစ္ပင္ဟာ
ျခေသ႔ၤကၽြန္းမွာ ရာဇ၀င္ အျဖစ္နဲ႕ေပါ႔ ...။

ညလင္းအိမ္
(၂၅.၂.၂၀၁၃)