Sunday, January 30, 2011

“အိမ္ျပန္ၾကစို႕”

ေကာင္းကင္မွာ အံု႕ျပာညိဳမိႈင္း
ရွစ္ခြင္တိုင္းဆိုင္း ရိုင္းေနတဲ႔ မိုးရယ္
တဖြဲဖြဲမို႕လား အလြမ္းတစ္စံုက
အိမ္ကုိ တမ္းတတယ္ ...။

လြတ္လပ္စြာ ပ်ံသန္းခ်င္ခဲ႔တဲ႔
ဂ်စ္ပစီတစ္ေကာင္
ေျခအစံု ေလႏွင္ခဲ႔တာ ၾကာျပီ
ရပ္ေနရတာ ပန္းတိုင္တစ္ခုပါပဲ
ဒါေပမယ္႔ ..
ဘ၀က မိုးေရေတြထဲမွာေတာင္
ကႏာၱရဆန္ေနတယ္ ...။

အေမေရ ...
ေမတၱာဆိုတာ မိုးေရေတြလိုပါပဲတဲ႔
ကၽြန္ေတာ္ေတာ႔ ေသာက္ေလ ငတ္မေျပႏိုင္ဘူး ...
(အခုေတာ႔ သိပါျပီ)။

ယံုၾကည္မႈေတြ ေအာင္ျမင္မႈေတြ
၀မ္းနည္း၀မ္းသာ အျဖစ္ေတြ
ခဏေလာက္ ေသာ႔ခတ္ခဲ႔ၾကပါ ..
တခ်ိန္ခ်ိန္ေတာ႔ ေဖာက္ယူစားသံုးရအုန္းမွာေပါ႔ ...

အခုေတာ႔ ....
အခုေတာ႔ .........
အိပ္တန္းျပန္ငွက္တို႔ေရ
မိုးေလ စဲျပီဆိုရင္ျဖင္႔
ငါတို႔ အိမ္ျပန္ၾကရေအာင္ ...
ဒီအခ်ိန္ဆိုရင္
အေနာက္ေတာင္ရိုး တေလွ်ာက္မွာ
စံပယ္ေတြလည္း အၾကိဳေထာက္လင္႔ေနျပီ ...။

ညလင္းအိမ္ (၃၀.၁.၁၁)