Saturday, May 21, 2011

“အိမ္အျပန္လမ္း”

ဒဏ္ရာေတြ ထုဆစ္ပံုသြင္းဖို ့
ငါ့မနက္ခင္းထဲ ၀င္ေရာက္ခဲ့ေလသလား
ေနျခည္ေႏြးနဲ ့ေလျပည္ေအးေရ
အေတြးသက္သက္နဲ ့
ျဖားေယာင္းရက္စက္တတ္လိုက္တာ
ခပ္တိတ္တိတ္ပါပဲ
အဆိပ္လည္းတက္ခဲ့ျပီ။
လွမ္းမမွီတဲ ့ဘ၀က
မွန္းေမွ်ာ္ဖို ့လည္း မတန္သတဲ ့လား
ဂုဏ္ရွိန္ေရာင္၀ါေအာက္က
တံလွ်ပ္ေတြထေနလိုက္ၾကတာ
ငါ့တြင္းကိုပဲ ခပ္နက္နက္တူးခ်င္ရဲ .
တကူးတကလည္း ငိုျပမေနနဲ ့ေတာ့ကြယ္
ေရဆန္ဆိုလည္း
ဆယ္လမြန္ငါးတို ့ျပန္တတ္တယ္။

လြန္း

4 comment[s]:

ေန၀သန္ said...

ကိုတူးေရ.. ကဗ်ာေလးေတြ မဖတ္ရတာေတာင္ ၾကာသြားျပီ.. ဒါေလးက ကိုတူးေရးတာလား လြန္းဆိုတာ ေရးတာလား.. း))

ခင္မင္လ်က္
ေန၀ႆန္

Cameron said...

သူမ်ားကဗ်ာေတြခ်ည္းပဲ တင္ေနပါေရာလား ဒီကဗ်ာဆရာ...လူဆိုး....။

သိဂၤါေက်ာ္ said...

ေရဆန္ ဆိုလည္း ျပန္တတ္တယ္တဲ့လား..
ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ျပန္ရမွာေပါ့ေနာ္..

ေစာ(အဝါေရာင္ေျမ) said...

ေဆာလမြန္ငါးပဲ ျပန္တတ္တာလား?
:S