“သတိတရ ဂ်ဴလိုင္”

မုတ္သံုေတာင္၀င္ခဲ ့ျပီ …
ေရနာေနတဲ့ ႏွင္းဆီပန္းတစ္ပြင့္လို
မလန္းပဲ ဆန္းေနတယ္ ဂ်ဴလိုင္။
နင့္ရဲ ့ေခတ္ဦးဒႆန ေတြထဲမွာ
စံပယ္ေတြဘာနံ ့ေမႊးမလဲ
စံပယ္ခင္းလမ္းကို လွမ္းရင္းေျဖတယ္ ...
စံပယ္ေတြ စံပယ္နံ ့ေမႊးတယ္
တကယ္ဆိုရင္
အမွန္နဲ ့အမွား ဆိုတာ
အေၾကြေစ့ေပၚက ေခါင္းနဲ ့ပန္းလို
ေက်ာျခင္းကပ္ေနတာ မဟုတ္ပါဘူး
အံစာတံုးႏွစ္ခု
အပြင့္ခ်င္းျပိဳင္ယံု
မၾကာခဏ
အပြင့္တူလည္း က်တတ္တယ္။

တစ္ေလာကလံုးလွည္ ့စား ရရင္ေတာင္
နင့္ကိုေတာ့ မေကာက္က်စ္ခ်င္ခဲ့ပါဘူး
ဂ်ဴလိုင္ရယ္…
မရိုးသားခဲ့တာေတာ့
ငါ၀န္ခံတယ္
ေခါင္းတစ္ဖက္ ပန္းတစ္ဖက္နဲ ့ပဲ
ေဒါင္လိုက္ၾကီး
မိုးေရထဲ လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ခဲ့တယ္
ခို၀င္ခဲ့ဖူးတဲ့ ထီးေလးေတာ့
အလြမ္းသားကြယ္ ...
ဒီလိုပါပဲ ဂ်ဴလိုင္
ငါ့ရဲ ့ရွစ္ခြင္တိုင္းမွာလဲ
မမွုန္မမွိုင္းရပါပဲနဲ ့
နင့္ပံုရိပ္ေတြ ပတ္လည္တယ္။
( ဂ်ဴလိုင္…)

ေရးသားသူ ... လြန္း
ေမလ ၁၇ ရက္…အဂၤါ ၂၀၁၁