“ခံစားမႈ (၂)”

ေ၀၀ါးေနတဲ႔ သံေယာဇဥ္ အမွ်င္တန္းေတြ ဒဏ္ရာႏႈတ္ခမ္းေလးေပၚ ဆက္လွမ္းလာခဲ႔ေတာ႔ နာက်င္စရာ ဆိုတာလည္း ေျဖသာတတ္ေနပါျပီေလ ...

တခါက နင္႔အတြက္ ႏွလံုးသား ဖူးဖူးေလးေတြ ခုအခ်ိန္ဆုိလည္း ပြင္႔ဖူးႏိုင္ေသးေတာ႔ အေနအထို္င္ မတတ္ဘူးလို႔ မေျပာပါနဲ႔ ... အေျခမယို္င္တတ္တဲ႔ စိတ္ေၾကာင္႔သာ နင္႔ရဲ႕ အရိပ္ နင္႔ရဲ႕ နိမိတ္ျဖစ္ခ်င္မိခဲ႔တာပါ ...

ညရဲ႕ေကာင္းကင္ဆုိတာ ဘ၀သခင္ နင္႔အတြက္ ေမွာင္ေနတဲ႔ညေတြမွာ တိတ္တဆိတ္နဲ႔ ေစာင္႔ေရွာက္ေပးမယ္႔  ေကာင္းကင္တစ္ပါးအျဖစ္ပါ ...

နင္ကလမင္းဆို ငါ႔ရင္ခြင္မွာ ခိုနားေစခ်င္လို႔ ... ဒီလိုစိတ္ေတြက နင္႔မသိလည္း ငါရိွေနမယ္ဆိုတဲ႔ သေဘာပါ ...

ေကာင္းကင္က လြတ္က်သြားတဲ႔ အရာတိုင္းကုိ နင္ေကာက္ယူျပီး ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာၾကည္႔ပါ ... အဲဒီအပိုင္းအစေတြမွာ ေစတနာေတြ ေမတၱာေတြ ရယူပုိင္ဆိုင္လိုမႈ မရိွျခင္းေတြ ပါ၀င္ေနပါလိမ္႔မယ္ ...

လ်စ္လ်ဴမရႈတတ္တဲ႔ ငါ႔စိတ္ေၾကာင္႔သာ နင္႔ရဲ႕ေျခရာတိုင္းမွာ ငါလိုက္နင္းေနခဲ႔မိတယ္ ... နင္ေပ်ာ္မယ္ထင္လို႔ ကမာၻတစ္ဖက္ ထြက္ေျပးသြားရင္ေတာင္ ငါေလ ေျခရာေတြထပ္နင္းျပီး နင္႔ေဘးမွာ ရိွေနခ်င္တယ္ ... 

သာယာလွပတဲ႔ ညေလးတစ္ညရဲ႕ အိမ္ျပန္ခ်ိန္ေလးမွာ ခ်စ္စႏိုးေလးနဲ႔ အမည္ေပးခဲ႔တဲ႔ ညရဲ႕ေကာင္းကင္ ဆုိတဲ႔ နာမည္ဟာ အခုေတာ႔ ငါ႔ကေလာင္အျဖစ္နဲ႔ အသည္းကြဲကဗ်ာေတြကို ထုဆစ္ေနခဲ႔မိတယ္ ...

တိမ္ျပာျပာေတြ ကင္းစင္ေနမယ္႔ ေန႔ေတြမွာ နင္ေပ်ာ္ခဲ႔တယ္ဆို ညအိပ္စက္တဲ႔ အခါ အေမွာင္ထူထူထဲထဲ ကုိ၀တ္ဆင္ထားတဲ႔ ငါက ပီတိျဖစ္ေနမယ္ဆိုတာ ငါကုိယ္တိုင္က လြဲရင္ ဘယ္သူမွ မသိႏိုင္ေတာ႔ပါဘူးေလ ...

ဒါေပမယ္႔ အဲဒီပီတိကုိ ငါလိုခ်င္တယ္ ... အဲလိုပဲ နင္႔ကုိလည္း ျဖဴစင္တဲ႔ လမင္းေလး ... သန္႔စင္တဲ႔ ထြန္းလင္းမႈေလးေတြ ရိွေစခ်င္တယ္ ...

ညခါးခါးေတြကုိ ေသာက္သံုးေနရလည္း နင္႔ကုိလမ္းျပေပးႏိုင္မယ္႔ ေကာင္းကင္ေအာက္မွာ အရာရာကုိ ရဲ၀င္႔ေစခ်င္တယ္ ...

ဒါဟာ ငါ႔ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ပါဆို ငါစိတ္ကူးယဥ္တာ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ေနမွာေပါ႔ ... အဲဒီစိတ္ကူးေတြကလည္း နင္႔အတြက္ဆိုတာ တခ်ိန္ခ်ိန္ သိျမင္ႏိုင္ပါေစ...

လမင္းကုိ ေမြးဖြားခဲ႔တဲ႔ ငါ .. လမင္းက ငါ႔ကုိေ၀းသြားေစခဲ႔တယ္ ... လမင္းေလးေရ နင္႔လမ္းကို နင္ေဖာက္ ေရာက္သေလာက္ေလွ်ာက္ပါ ... ဂရုစိုက္ျပီး ေလွ်ာက္ပါ ... နင္လဲက်တဲ႔ အခါ ထူမေပးဖို႔ ငါရိွေနမွာပါ ...
နင္အားငယ္တဲ႔အခါ အားေပးဖို႔လည္း ငါရိွေနမွာပါ ... လွည္႔စားမႈေတြ မ်ားတဲ႔ ဒီသံသရာ ေလာကၾကီးမွာ နင္ေလ ကုိယ္႔ကုိကုိယ္ ထိန္းေၾကာင္း ပဲ႔ထိန္းေကာင္းပါေစ ...

ငါက နင္႔အတြက္ ထာ၀ရေကာင္းကင္ ... ညရဲ႕ေကာင္းကင္အျဖစ္ ရိွေနေတာ႔မွာပါ ...