Sunday, November 1, 2009

မဆံုးမယ္႔ အေတြးမ်ား


ေန႔စဥ္ျဖတ္သန္းေနတဲ႔ဘ၀
ဘယ္ကာလေရြ႔ျပီမသိ
ပန္းမန္ေတြကေတာ႔
သူ႔ဖာသာ အလွဆင္တတ္သားပဲ...
၀င္ခါနီးေနမင္းေတာင္
ေတာက္ပမႈေတြနဲ႔
ႏႈတ္ဆက္လုလုပါလား...

ပံုမွန္လႈပ္ရွားမႈနဲ႔
ရွင္သန္လူသားထုေတြကေတာ႔
ကမၻာေျမလွပမႈကုိ
အေသအခ်ာ သတိမျပဳမိတာ ၾကာလွေပါ႔...

တခါတခါ
အလွအပသဘာ၀ကို
အက်အနခံစားခ်င္လို႔ေပါ႔...
စိမ္းလန္းမႈ ေတာအုပ္ထဲက
တိတ္ဆိတ္တဲ႔ ညေနေတြမွာ
တေယာက္တည္းၾကိတ္လို႔
အသက္ရႈသံကုိ ကာရန္လုပ္
သံစဥ္တပုဒ္ေတာ႔
ဟန္လုပ္ခ်င္ခဲ႔တာေလ...

တကယ္ေတာ႔လည္း
ဆုတ္ျဖဲခဲ႔တဲ႔ ျပကၡဒိန္ေတြရဲ႕ေအာက္မွာ
ပိုင္ဆိုင္မႈနဲ႔ထပ္တူ
လြတ္လပ္မႈေတြက်ဆံုးခဲ႔ရတယ္ေလ...

ဒီလိုနဲ႔ပဲ...
အခါခါသာေနတဲ႔
ေသာ္တာလမင္းကိုလည္း
ေမွ်ာ္ကာမၾကည္႔မိတာ ၾကာလွျပီ ...

ဒ႑ာရီ ဆန္လွတဲ႔
ၾကယ္စင္ေမာင္ႏွံကုိလည္း
ေဖြရွာမေတြးမိတာ တခါမကျပီ ...

ရင္မွာေတြးမိတဲ႔
မဟာအေတြးေတြကိုလည္း
အေသအခ်ာမေရးမိတာ
ဘယ္အခ်ိန္ဘယ္ကာလဆီ ။

ေၾသာ္... ဒီေန႔ညဥ္႔က ဘာလို႔ဒီေလာက္နက္ရတာလဲ.... ။

(မမိုးခါးဧ။္ မဆံုးမယ္႔ အေတြးစုကုိ ကဗ်ာအျဖစ္ ျဖစ္တည္သည္။)
ပံု ။ ။ ခြင္႔ျပဳခ်က္ျဖင္႔သာ ကၽြန္ေတာ္႔ဧ။္ ဘေလာ႔ဂ္၌ တင္ပါဧ။္။

6 comment[s]:

ညီညီ said...

ကဗ်ာ အရမ္းေကာင္းပါ၏။ ကၽြန္ေတာ္က မမိုးခါးရဲ႕ ပိုစ့္ ကိုလည္း မေန႕က ဖတ္ျပီးၾကိဳက္ေနတာပါ။ ဒီကဗ်ာကလည္း အဲဒီပို႕စ္ အတိုင္းပါပဲ.။ ရသေျမာက္လွပါသည္။

ခင္မင္ေလးစားလွ်က္

ညီညီ(အနာဂါတ္သံစဥ္)

Anonymous said...

ျပန္ေရးတာ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတယ္

ဒီလိုနဲ႔ပဲ...
အခါခါသာေနတဲ႔
ေသာ္တာလမင္းကိုလည္း
ေမွ်ာ္ကာမၾကည္႔မိတာ ၾကာလွျပီ ...

Anonymous said...

ျပန္ေရးတာ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတယ္

ဒီလိုနဲ႔ပဲ...
အခါခါသာေနတဲ႔
ေသာ္တာလမင္းကိုလည္း
ေမွ်ာ္ကာမၾကည္႔မိတာ ၾကာလွျပီ ...

သားၾကီး said...

အဲဒီမမမိုးခါးရဲ့ပိုစ္ေလးမွာ ဒီကဗ်ာပါထပ္ေလာင္းျဖည့္စြက္လိုက္ရင္
အတိုင္းထက္အလြန္တံခြန္နဲ႔ကုကၠားေပါ့ခင္ဗ်ာ
စေတြ႕ကတည္းကအံ့ၾသေနတာ
က်ေနာ္ဆိုရင္ဖတ္လိုက္မိတဲ့ပိုစ္ကိုကဗ်ာဖြဲ႕ဖို႔
မေျပာနဲ႔ တစ္သက္ပတ္လံုးရင္ထဲမွာ႐ွိေနတဲ့ခံစားခ်က္
ေတြကိုေတာင္ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္အေနနဲ႔မေရးႏိုင္ဘူး
အားက်တယ္ဗ်ာ ။

သိဂၤါေက်ာ္ said...

“ဆုတ္ျဖဲခဲ႔တဲ႔ ျပကၡဒိန္ေတြရဲ႕ေအာက္မွာ
ပိုင္ဆိုင္မႈနဲ႔ထပ္တူ
လြတ္လပ္မႈေတြက်ဆံုးခဲ႔ရတယ္ေလ...”

ဟုတ္တာေပါ့...
ပိုင္ဆိုင္မႈေတြ မ်ားလာေအာင္လုပ္ရင္းနဲ႕ လြတ္လပ္မႈေတြ ေလ်ာ့ပါးခဲ့ရမွာပါပဲ။

Kaung Kin Ko said...

template ေလးကလည္းလွ။
သီခ်င္းေလးကလည္းေကာင္း။
မမိုးခါးရဲ ့ကဗ်ာေလးလည္း ခံစားသြားတယ္ညီ။