Sunday, July 25, 2010

“အင္အား”


ညေတြက  တိတ္ဆိတ္မႈကုိ
အရိပ္လိုျပဳလို႔  ေျမွာက္ပင္႔ၾကတယ္ ...။

ဘ၀ေတြက  ထိုးႏွက္မႈေၾကာင္႔
တခ်ိဳ႕က တိုးတက္
တခ်ိဳ႕က စိတ္ပ်က္ၾကတယ္ ...။

ကုန္းေကာက္စရာမရိွေပမယ္႔
ရုန္းေလာက္တဲ႔ အင္အားနဲ႔
လံု႔လမ်ားရဲ႕ေအာက္မွာေတာ႔
အေၾကာက္တရားဆိုတာ
ေဖာက္ျပားစရာကုိ မလုိခဲ႔တာ ...။

လဲက်ရင္ ထလိုက္မယ္
ထူမယ္႔သူကုိ မေမွ်ာ္ဘူး...
ႏြမ္းလွ်ရင္ ကလိုက္မယ္
အားေပးသူမရိွလည္း ျဖစ္တယ္ ...။

ကုိယ္႔စိတ္နဲ႔ ကုိယ္႔အရိပ္
တြဲေနေသးသေရြ႔
ဘယ္လမ္းဘယ္ေလာက္ေ၀းပေစ
ေမွ်ာ္မွန္းတဲ႔အတိုင္း ေလွ်ာက္လွမ္းရဲတယ္ ...။

မရိွတဲ႔ ကံကုိလည္း မေတာင္႔တဘူး  
ရိွတဲ႔ ဥာဏ္ကုိပဲ ေရာင္းခ်မယ္ 
၀ီရိယကုိ စိုက္ထုတ္
ကာယအလုပ္ လုပ္လည္းျဖစ္တယ္ ...။

ဒူးမေခါက္သေရြ႔   ဒူးမေထာက္ဘူး ...။
ေဘးမေရာက္သေရြ႔   ေျပးမေၾကာက္ဘူး ...။

ဘ၀ကုိ ခုတံုးလုပ္
လူလံုးျပဳတ္လဲ အပူရုပ္ေတာ႔မလုပ္ဘူး ...
ကုိယ္႔လက္နဲ႔ ကိုယ္႔ေျခ
သက္ေသေတ ြတည္မယ္
ကိုယ္႔ကုိကိုယ္ မာန္တင္း
ဖန္ဆင္းရဲတယ္ ...။

နာက်င္မယ္႔ ၾကမၼာေတြ
လာခ်င္လည္းလာပါေစ ...
ကိုယ္႔မိသားစုအတြက္
ဘ၀ကုိကုိယ္စားျပဳ
အနာဂါတ္ကိုထုဆစ္မယ္ ...
ဆုျဖစ္မယ္႔အေတြးေတြနဲ႔
ေလွ်ာက္လွမ္းမယ္႔လမ္းကေတာ႔
မေ၀းေတာ႔ပါဘူးေလ ... ။
~~~~ @@@@@@@ ~~~~~

ဒီကဗ်ာေလးက ကၽြန္ေတာ္ စိတ္အရမ္းညစ္တုန္းက ေရးခဲ႔တာ။ အားငယ္စိတ္၀င္တိုင္း ဒီကဗ်ာေလးကုိ ျပန္ျပန္ဖတ္မိတယ္။ အခု အသစ္မေရးႏိုင္ေသးလုိ႔ အေဟာင္းေလးကုိပဲ ျပန္တင္လိုက္ပါတယ္ ။

ဒါနဲ႔ စကားမစပ္ အခုလာေနတဲ႔ သီခ်င္းေလးက ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ အတူတူေနတဲ႔ အခန္းေဖာ္ အစ္ကိုၾကီးက သူစိတ္အရမ္းညစ္တုန္းက ေရးထားခဲ႔တာပါ။ ကၽြန္ေတာ္နားေထာင္မိျပီး ေကာင္းလြန္းလို႔ သူ႔ကုိပဲ ဂစ္တာတီး သီခ်င္းဆိုခိုင္းျပီး ကၽြန္ေတာ္က အသံသြင္းခဲ႔တာပါ။

သီခ်င္းေလးနာမည္က - “ဘ၀” 
ေတးေရး၊ ေတးဆို - ဖိုးစည္

နားေထာင္ျပီး အားေပးၾကပါဦး ... :)

21 comment[s]:

မင္းကိုခ်စ္တဲ့သူ said...

ုဟုတ္ပါတရ္ ဒူးလဲမေထာက္နဲ႔ ေဘးလဲမေရာက္ေစနဲ႔ ယံုၾကည္မႈတစ္ခုကို အေျချပဳ ကံၾကမၼာဆိုတာလည္း မႈစရာမရွိဘူး... လမ္းကမေ၀းေတာ့ဘူး လက္တကန္းမွာပဲရွိတယ္... ေလွ်ာက္လွမ္းဖိုးပဲလုိတာပါ...

ကဗ်ားေလးကို ခံစားသြားပါတယ္...
အရမ္းေကာင္းပါတယ္...

ျမစ္က်ဳိးအင္း said...

ဒီလိုပဲ ကိုယ့္နည္းကိုယ့္ဟန္ေတြနဲ႔ ေရွ႕ဆက္ဖို႔ အားအင္ေတြ စုစည္းၾကရတယ္။ အေဝးမွာ ေရာက္ေနရတဲ့သူအတြက္ စုစည္းရတာ ပိုပင္ပန္းတယ္။ အလုပ္ျပန္လာခ်ိန္မွာ သူငယ္ခ်င္းေတြ၊ မိသားစုေတြနဲ႔ ေတြ႔ဆံုၿပီး ေနာက္တေန႔ အတြက္ ေပါ့ပါးလတ္ဆတ္ဖို႔ အခြင့္အေရး မရိွၾကဘူး။ ၾကာလာေတာ့လည္း အထီးက်န္ျခင္း မွာ အသားက် လာရတယ္။

ေသာ္ဇင္စိုး said...

ကုန္းေကာက္စရာမရိွေပမယ္႔
ရုန္းေလာက္တဲ႔ အင္အားနဲ႔
လံု႔လမ်ားရဲ႕ေအာက္မွာေတာ႔
အေၾကာက္တရားဆိုတာ
ေဖာက္ျပားစရာကုိ မလုိခဲ႔တာ
အဲဒီစာသားေလးကိုၾကိဳက္တယ္ဗ်ာ....
အရမ္းခံစားလို႔ရတယ္.. ဘ၀ဟာ တစ္ခါတစ္ေလေတြးမိတယ္.. ကိုယ္ႏိုင္ငံမဟုတ္တဲ႔ေၿမမွာ တစ္ေန႔ၿပီးတစ္ေန႔ ရုန္းကန္ရင္း.. ဒုကၡေတြဆီက ထြက္ေၿပးရင္း....
ေအာင္ၿမင္မွဳဆီကိုေတာ႔ မဟုတ္ဘူးဗ်ာ ဘ၀မွာ ေအာင္ၿမင္မွဳဆိုတာ ပန္းတိုင္လို႔ က်ေနာ္ေတာ႔ မထင္ဘူး..
ကဗ်ာဆရာေတြရွာတဲ႔ ဘာမွန္းမသိတဲ႔ သစၥာပဲရွာခ်င္တယ္.........
အမွန္ေၿပာရရင္ဗ်ာ........ ဘာကိုမွတြယ္တာမေနပဲ လႊတ္ခ်ၿပစ္လိုက္ခ်င္တယ္..
အဲဒီလိုနဲ႔ပဲ အထီးက်န္မွဳေတြက ၾကာလာေတာ႔ ထုသားေပသားက်သြားသလိုပဲ.. ဘာမွမခံစားရေတာ႔ဘူး...
ခံစားသြားတယ္ဗ်ာ.......
အခက္အခဲေတြကို ေက်ာ္ၿဖတ္ႏိုင္ပါေစ....

ေမပယ္လ္ said...

ကဗ်ာေလးဖတ္ျပီး စိတ္ဓာတ္ေတြ
ရင့္က်က္ဖုိ႔ ကုန္းထတုန္း
သီခ်င္းသံက တားမရလုိ႕ စီးေမ်ာမိတယ္...
ေဆြးတယ္ဗ်ာ.........
နင့္သြားတယ္ ....

ေန၀သန္ said...

သီခ်င္းေလးနားဆင္ရင္းနဲ႕ ကဗ်ာေလးခံစားသြားပါတယ္... း))).. သီခ်င္းေလးေကာင္းတယ္.. ကဗ်ာေလးလည္းေကာင္းတယ္...


ခင္မင္တဲ့
ေန၀သန္

ေႏြဆူးလကၤာ said...

အင္အားဆိုလို႔ ဂ်ာနယ္မ်ားလားလို႔ဗ်ာ

ေမာင္သီဟ said...

ဆု အျဖစ္အေတြးေတြကေတာ႔ အျမဲပုိင္ဆုိင္ေနတာေပါ႔ဗ်ာ း)

အျဖဴေရာင္နတ္သမီး said...

သီခ်င္းေလးလည္း ေကာင္းတယ္..
အသံေလးလည္း ေကာင္းတယ္..
ကဗ်ာေလးလည္း အားတက္ဖို႕ ဖတ္ေကာင္းေပါ႔..ကိုတူးေရ...

ကိုေဇာ္ said...

အင္း. .ဂ်ပန္ႏိုင္ငံကို တိုးတတ္ေစတဲ႔ စကားေလးက “ ခုနွစ္ခါ လဲရင္ ရွစ္ခါထမယ္။ ” တဲ႔။
အေဝးက လူေတြ အတြက္ကေတာ႔ ကိုယ္ထူကိုယ္ထ စနစ္ဆိုတာ တကယ္႔ အစစ္ေပါ႔ေလ။
ဒီလိုပါပဲ. . .
ဘယ္သူ သိသိ ၊ မသိသိေပါ႔။
ကိုယ္႕ဖာသာကိုယ္ပဲ ကုန္ရုန္းထလိုက္ရတယ္။

Maung Myo said...

ဒီကဗ်ာထဲက အရမ္းၾကိဳက္တဲ့အပိုဒ္ေလးကို ဆိုဒ္ဘားမွ တင္ဖို႕ ကူးသြားတဲ့ ညလင္းအိမ္ေရ ကဗ်ာအရမ္းေကာင္းတယ္ အားေတြေတာင္ တက္သြားသလို ေက်းဇူးပါ ။

အ႐ုပ္ကေလး said...

မပြင့္တပြင့္ .... လမ္း
အလ်င္းသင့္သလို တိုးထြက္ၾကစို႔ ..။

ခင္ခင္မင္မင္
idulize(အ႐ုပ္ကေလး)

ေခ်ာ(အစိမ္းေရာင္လြင္ျပင္) said...

မိသားစုေလာက္ေကာင္းတဲ႕ သူဆိုတာ ရွာမွရွားေနာ္
အေရးအေၾကာင္းဆို မိသားစုဘဲ ကိုယ္႕ေဘးမွာ မားမား မတ္မတ္္ရပ္ေပးၾကတာ
အေ၀းမွာေတာ႕ ကိုယ္႕ကိုယ္ကို အားတင္းျပီး ေနၾကရတာပါဘဲေလ

လင်းခေတ်ဒီနို said...

မရိွတဲ႔ ကံကုိလည္း မေတာင္႔တဘူး
ရိွတဲ႔ ဥာဏ္ကုိပဲ ေရာင္းခ်မယ္
၀ီရိယကုိ စိုက္ထုတ္
ကာယအလုပ္ လုပ္လည္းျဖစ္တယ္ ...။

း)

ဒါပါပဲေလ . . . ဘ၀ ပါပဲ . . . ဘ နဲ႔ ၀ ႏွစ္လံုးတည္းနဲ႔တင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ရုန္းေနခဲ့ရတာပဲ း))

အင္ၾကင္းသန္႕ said...

ကုိတူး....
ဒီကဗ်ာေလး တကယ္ေကာင္းတယ္။ ဖတ္ရတဲ့သူေတြကိုပါ အားတက္ေစတယ္။ ကိုတူးကအဲလိုကဗ်ာမ်ိဳးေရးလိမ့္မယ္လို႕ ထင္ေတာင္မထင္ဘူး။ အၿမဲတမ္းအသည္းကြဲကဗ်ာေတြခ်ည္းေရးေနလို႕ေလ။ :P

Aja Aja Fighting!!!! :)

သုခုမေလဒီ said...

အားျပည့္ေစတဲ့ ကဗ်ာေကာင္းတစ္ပုဒ္ပဲ။
ေက်းဇူးပါ ဒီကဗ်ာေလးဖတ္မိတာေၾကာင့္ တကယ္ အားတက္မိတယ္။

Cameron said...

ကဗ်ာေလးက အစအဆံုးအားေတြအျပည့္ပဲ...
ဂုဏ္ယူပါတယ္ ေမာင္တူးေရ...လူဆိုတာ တခါတေလလဲ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အားေပးရေသးတယ္..။

ခင္မင္စြာျဖင့္
မိုးေငြ႔

အႏိႈင္းမဲ့ said...

ဟုတ္တာေပါ့...အေပၚကအမႀကီးေျပာတာမွန္တယ္။

သဒၶါလိႈင္း said...

ကဗ်ာဖန္တီးတဲ့ေနရာမွာေတာ္မွေတာ္....
တခါတခါအားငယ္စိတ္၀င္မိတတ္တာပဲေလ..။အဲဒီ
အားငယ္စိတ္ကို ဒီကဗ်ာေလးဖတ္ၿပီး အားသစ္ေမြးေပါ့.
အားအင္သစ္ေတြရေစတဲ့ကဗ်ာေလးကို အထပ္ထပ္
ဖတ္သြားပါတယ္..။

ခင္တဲ့
သဒၶါ

ျမတ္မြန္ said...

အရမ္း အားတက္ေစတဲ႕ ကဗ်ာ တစ္ပုဒ္ပါပဲ ကိုညေရ..
ဘယ္သူကိုမွ အားမကိုးမဲ႔..
စိတ္ဓာတ္ကို ႀကံခိုင္ေစတဲ႔ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ပါပဲ..။
မိုက္တယ္..။

မိုးစက္အိမ္ said...

ကုိယ္႔လက္နဲ႔ ကိုယ္႔ေျခ
သက္ေသေတ ြတည္မယ္
ကိုယ္႔ကုိကိုယ္ မာန္တင္း
ဖန္ဆင္းရဲတယ္

မိမိကုိယ္သာကိုးကြယ္ရာလို ့ ဆိုလိုရင္းလို
ပါဘဲ မိသားစုအတြက္ကိုယ္စားၿပဳတဲ့
သားလိမၼာၿဖစ္တဲ့အတြက္ ဂုဏ္ယူပါတယ္ဗ်ာ

blackroze said...

ကိုညေရ...

သီခ်င္းကေကာင္းသလို

ကဗ်ာေလးလဲေကာင္းတယ္ရွင္..

ဘဝၾကမ္းတမ္းေနပါေစ..အားအင္ေတြအျပည္႕နဲ႕

ေရွ႕ဆက္ေလွ်ာက္လွမ္းၾကရေအာင္..

ခင္တဲ့.......blackroze