ေလဟာနယ္ တခြင္မွာ အၾကင္နာရနံ႔ေတြက ေငြ႔ရည္ဖြဲ႔ေနျပီ ...။
အေနာက္ျမိဳ႕ရိုးမွာလည္း စစ္ပြဲေတြက ရပ္စဲလိုက္ျပီ ...။
မေအာင္ျမင္သလို မက်ရံႈးခဲ႔တဲ႔ စစ္သည္ေတာ္ကေတာ႔ အားလံုး တည္ျငိမ္မႈေတြၾကား ဒူးကုိ ေထာက္လိုက္တယ္ ...။
အို ... အရွင္ ...
လမင္းအနား မခစားရတာ ၾကယ္ကေလး မထိုက္တန္လို႔လား ...။
ပန္းေလးနား မပ်ံ၀ဲရတာ ပ်ားကေလး ခ်ိဳ႕တဲ႔ေနလို႔လား ...။
ပင္လယ္ထဲ စီးဆင္းခြင္႔မရိွတာ ေသာင္တင္ေနတဲ႔ ျမစ္မလို႔လား ...။
အရွင္႔ရဲ႕ အခ်စ္ကုိ မရထိုက္တာ ဒီတိုက္ပြဲကုိ မႏိုင္ခဲ႔လို႔လား ...။
ေျပာျပေပးပါ ...။
ကၽြႏု္ပ္ ဆုေတာင္းပါသည္ ...။
မိႈင္းညိဳ႕ညိဳ႕ရင္ခြင္မွာ ဆို္င္းေနတဲ႔ ျမဴေတြ ပ်ယ္လြင္႔ပါေတာ႔ေလ ...။
ကမာၻၾကီးရဲ႕ ရင္အုပ္ထဲမွာ ျငိမ္ကုပ္ေနသြားခ်င္လို႔ပါ ...။
မထင္မရွား သာမန္အရပ္သားဘ၀နဲ႔ တကိုယ္ေတာ္ တဲအိုပ်က္မွာ ၾကယ္ေတြကုိ ေရတြက္သြားခ်င္လို႔ပါ ...။
ဘယ္ဖက္ရင္အုပ္က လက္တဖ်စ္စာ အနာကုိလည္း စိတ္ျငိမ္စြာ ကုသခြင္႔ ေပးေတာ္မူပါေတာ႔ ...။
အို ... အရွင္ ...
ဤေနရာ၌ပင္ လြတ္ျငိမ္းခ်မ္းသာခြင္႔ေပးပါေတာ႔ ...။
ကၽြႏု္ပ္ျပဳေသာအမႈ ေကာင္းသည္ဆိုးသည္ သီးခံပါေလ ...။
အရွင္႔ရဲ႕ နာက်ည္းျခင္း ဥေပကၡာေတြ ၾကားမွာ ႏွလံုးေသြးနဲ႔ ေရထြင္းခဲ႔ပါမယ္ ...။
အနာဂတ္ရာဇ၀င္မွာ သူရဲေကာင္းဟု သတ္မွတ္ေပးပါ ...။
အခ်စ္နတ္ဖုရားရဲ႕ ေကာင္းကင္မွာ ေနရာတခုသတ္မွတ္ေပးပါ ...။
အခ်စ္ၾကီးသူတို႔ ပံုျပင္ကုိ ေနာင္နာေနာင္သားတို႔အား ေျပာျပေပးေတာ္မူပါ ...။
အို ... အရွင္ ...
ပန္းပ်ိဳသူတို႔ ဥယ်ာဥ္မွာ မဖူးပြင္႔ႏိုင္တဲ႔ ပန္းဆိုတာ ဥယ်ာဥ္မွဴး ည႔ံလို႔မဟုတ္ပါ ...။
မဖူးပြင္႔ခ်င္ေတာ႔လို႔ပါ ...။
ကၽြႏု္ပ္သည္လည္း အရွင္႔ ႏွလံုးသား ရင္ျပင္မွာ ပန္းမပ်ိဳးခ်င္ေတာ႔ပါ ...။
ေၾသာ္ ...
လေရာင္ကုိ ၾကိဳလင္႔ဖို႔ ေနေတာင္ ၀င္ေပးေနျပီ ...။
ေက်းငွက္ေတြလည္း အိပ္တန္းျပန္ကုန္ၾကျပီ ...။
အေဖာ္မဲ႔ေတေလ တေကာင္ေတာ႔ အိမ္ရာေပ်ာက္ေနတယ္ ...။
နာက်င္ေအာင္ ဖန္တီးျပီးမွ အခါခါေသသြားတဲ႔ ႏွလံုးသားကေတာ႔ ေနေရာင္ တေခါက္ေရာက္ရင္ လင္းလက္ေတာက္ပလာပါေစ ...။
သြားေတာ႔မည္ ... အရွင္ ...
မငိုေၾကြးပဲ ဟားတိုက္ပါေတာ႔ ...။
ၾကည္သာရႊင္ျပစြာ လက္ခုပ္တီးေတာ္မူပါ ...။
ကၽြႏု္ပ္အား အနာဂတ္သုိ႔ တြန္းလြတ္ေပးေတာ္မူပါ ..။
ကၽြႏု္ပ္ဧ။္ မ်က္လံုးအိမ္မွ က်ေသာ မ်က္ရည္ကုိ ေျခေဆးေတာ္မူပါ ...။
ကၽြႏု္ပ္ဧ။္ ႏွလံုးေသြးနဲ႔ ေကာင္းမြန္စြာ ေရွ႔ဆက္ေတာ္မူပါ ...။
ကၽြႏု္ပ္အား အရွင္႔ ရာသီခြင္ေတြထဲက ေမာင္းထုတ္ေတာ္မူပါ ...။
ေကာင္းကင္ သယံဇာတေတြ ၾကြယ္၀ခ်ိန္မွာ ကၽြႏု္ပ္သည္ မထင္မရွားၾကယ္အျဖစ္ ရိွေနပါလိမ္႔မယ္ ... အရွင္ယံုၾကည္ေပးပါ ...။
ယခုေတာ႔ ကၽြႏု္ပ္ သြားေတာ႔မည္ ...။
ကၽြႏု္ပ္ဧ။္ ခ်စ္ျခင္းကို ကၽြႏု္ပ္ သယ္ေဆာင္သြားေတာ႔မည္ ...။
ကၽြႏု္ပ္ဧ။္ ဒဏ္ရာကုိ ကၽြႏု္ပ္ကုစားပါရေစေတာ႔ ...။
အေနာက္ျမိဳ႕ရိုးမွာလည္း စစ္ပြဲေတြက ရပ္စဲလိုက္ျပီ ...။
မေအာင္ျမင္သလို မက်ရံႈးခဲ႔တဲ႔ စစ္သည္ေတာ္ကေတာ႔ အားလံုး တည္ျငိမ္မႈေတြၾကား ဒူးကုိ ေထာက္လိုက္တယ္ ...။
အို ... အရွင္ ...
လမင္းအနား မခစားရတာ ၾကယ္ကေလး မထိုက္တန္လို႔လား ...။
ပန္းေလးနား မပ်ံ၀ဲရတာ ပ်ားကေလး ခ်ိဳ႕တဲ႔ေနလို႔လား ...။
ပင္လယ္ထဲ စီးဆင္းခြင္႔မရိွတာ ေသာင္တင္ေနတဲ႔ ျမစ္မလို႔လား ...။
အရွင္႔ရဲ႕ အခ်စ္ကုိ မရထိုက္တာ ဒီတိုက္ပြဲကုိ မႏိုင္ခဲ႔လို႔လား ...။
ေျပာျပေပးပါ ...။
ကၽြႏု္ပ္ ဆုေတာင္းပါသည္ ...။
မိႈင္းညိဳ႕ညိဳ႕ရင္ခြင္မွာ ဆို္င္းေနတဲ႔ ျမဴေတြ ပ်ယ္လြင္႔ပါေတာ႔ေလ ...။
ကမာၻၾကီးရဲ႕ ရင္အုပ္ထဲမွာ ျငိမ္ကုပ္ေနသြားခ်င္လို႔ပါ ...။
မထင္မရွား သာမန္အရပ္သားဘ၀နဲ႔ တကိုယ္ေတာ္ တဲအိုပ်က္မွာ ၾကယ္ေတြကုိ ေရတြက္သြားခ်င္လို႔ပါ ...။
ဘယ္ဖက္ရင္အုပ္က လက္တဖ်စ္စာ အနာကုိလည္း စိတ္ျငိမ္စြာ ကုသခြင္႔ ေပးေတာ္မူပါေတာ႔ ...။
အို ... အရွင္ ...
ဤေနရာ၌ပင္ လြတ္ျငိမ္းခ်မ္းသာခြင္႔ေပးပါေတာ႔ ...။
ကၽြႏု္ပ္ျပဳေသာအမႈ ေကာင္းသည္ဆိုးသည္ သီးခံပါေလ ...။
အရွင္႔ရဲ႕ နာက်ည္းျခင္း ဥေပကၡာေတြ ၾကားမွာ ႏွလံုးေသြးနဲ႔ ေရထြင္းခဲ႔ပါမယ္ ...။
အနာဂတ္ရာဇ၀င္မွာ သူရဲေကာင္းဟု သတ္မွတ္ေပးပါ ...။
အခ်စ္နတ္ဖုရားရဲ႕ ေကာင္းကင္မွာ ေနရာတခုသတ္မွတ္ေပးပါ ...။
အခ်စ္ၾကီးသူတို႔ ပံုျပင္ကုိ ေနာင္နာေနာင္သားတို႔အား ေျပာျပေပးေတာ္မူပါ ...။
အို ... အရွင္ ...
ပန္းပ်ိဳသူတို႔ ဥယ်ာဥ္မွာ မဖူးပြင္႔ႏိုင္တဲ႔ ပန္းဆိုတာ ဥယ်ာဥ္မွဴး ည႔ံလို႔မဟုတ္ပါ ...။
မဖူးပြင္႔ခ်င္ေတာ႔လို႔ပါ ...။
ကၽြႏု္ပ္သည္လည္း အရွင္႔ ႏွလံုးသား ရင္ျပင္မွာ ပန္းမပ်ိဳးခ်င္ေတာ႔ပါ ...။
ေၾသာ္ ...
လေရာင္ကုိ ၾကိဳလင္႔ဖို႔ ေနေတာင္ ၀င္ေပးေနျပီ ...။
ေက်းငွက္ေတြလည္း အိပ္တန္းျပန္ကုန္ၾကျပီ ...။
အေဖာ္မဲ႔ေတေလ တေကာင္ေတာ႔ အိမ္ရာေပ်ာက္ေနတယ္ ...။
နာက်င္ေအာင္ ဖန္တီးျပီးမွ အခါခါေသသြားတဲ႔ ႏွလံုးသားကေတာ႔ ေနေရာင္ တေခါက္ေရာက္ရင္ လင္းလက္ေတာက္ပလာပါေစ ...။
သြားေတာ႔မည္ ... အရွင္ ...
မငိုေၾကြးပဲ ဟားတိုက္ပါေတာ႔ ...။
ၾကည္သာရႊင္ျပစြာ လက္ခုပ္တီးေတာ္မူပါ ...။
ကၽြႏု္ပ္အား အနာဂတ္သုိ႔ တြန္းလြတ္ေပးေတာ္မူပါ ..။
ကၽြႏု္ပ္ဧ။္ မ်က္လံုးအိမ္မွ က်ေသာ မ်က္ရည္ကုိ ေျခေဆးေတာ္မူပါ ...။
ကၽြႏု္ပ္ဧ။္ ႏွလံုးေသြးနဲ႔ ေကာင္းမြန္စြာ ေရွ႔ဆက္ေတာ္မူပါ ...။
ကၽြႏု္ပ္အား အရွင္႔ ရာသီခြင္ေတြထဲက ေမာင္းထုတ္ေတာ္မူပါ ...။
ေကာင္းကင္ သယံဇာတေတြ ၾကြယ္၀ခ်ိန္မွာ ကၽြႏု္ပ္သည္ မထင္မရွားၾကယ္အျဖစ္ ရိွေနပါလိမ္႔မယ္ ... အရွင္ယံုၾကည္ေပးပါ ...။
ယခုေတာ႔ ကၽြႏု္ပ္ သြားေတာ႔မည္ ...။
ကၽြႏု္ပ္ဧ။္ ခ်စ္ျခင္းကို ကၽြႏု္ပ္ သယ္ေဆာင္သြားေတာ႔မည္ ...။
ကၽြႏု္ပ္ဧ။္ ဒဏ္ရာကုိ ကၽြႏု္ပ္ကုစားပါရေစေတာ႔ ...။
ေကာင္းေသာႏႈတ္ဆတ္ျခင္းပါ အရွင္ ...။
ေကာင္းေသာႏႈတ္ဆတ္ျခင္းပါ အရွင္ ...။
ေကာင္းေသာႏႈတ္ဆတ္ျခင္းပါ အရွင္ ...။
ေကာင္းေသာႏႈတ္ဆတ္ျခင္းပါ အရွင္ ...။
~~~~ @@@@ ~~~~
11 comment[s]:
လုပ္ခ်လိုက္ျပန္ပီးဟ ကိုတူးေရ ဘယ္ ကာလကို ေရာက္သြားျပန္ပီးလဲဗ် မဟာဇနက ရာဇ၀င္ထဲ ေရာက္သြားသလိုပဲ ေကာင္းပါ့ဗ်ာ . . ..
အင္းးးဒီလိုေတြသားဆက္ေရးေနရင္ ဖတ္ရတဲ့သူေတြလညး္ အရွိတဲ့အသဲေလးကြဲရေတာ့မဲ့အေနထားမွရွိပါတယ္။
သြားေတာ႔မည္ ... အရွင္ ...
မငိုေၾကြးပဲ ဟားတိုက္ပါေတာ႔ ...။
ၾကည္သာရႊင္ျပစြာ လက္ခုပ္တီးေတာ္မူပါ ...။
ကၽြႏု္ပ္အား အနာဂတ္သုိ႔ တြန္းလြတ္ေပးေတာ္မူပါ ..။
ကၽြႏု္ပ္ဧ။္ မ်က္လံုးအိမ္မွ က်ေသာ မ်က္ရည္ကုိ ေျခေဆးေတာ္မူပါ ...။
ကၽြႏု္ပ္ဧ။္ ႏွလံုးေသြးနဲ႔ ေကာင္းမြန္စြာ ေရွ႔ဆက္ေတာ္မူပါ ...။
ကၽြႏု္ပ္အား အရွင္႔ ရာသီခြင္ေတြထဲက ေမာင္းထုတ္ေတာ္မူပါ ...။အဲဒီစာသားေလးေတြဖတ္ရင္း
ဝမ္းနည္းသြားတယ္ ။ မခံစားနိုင္ေအာင္ပဲ............ခုတေလာ အားလံုးအလြမ္းေတြပဲေရးေနတယ္.......
ဘာျဖစ္ျဖစ္ပါေလ ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့တဲ့အခ်စ္ေတြအျမန္ဆံုးေဘးနားေရာက္ရွိဘာနိုင္ပါေစလို ့ေတာင္ဆုျပဳလိုက္ပါတယ္။
ေမာင္ေလးေရးးးးးးးးးးသာယာခ်မ္းေျမ့ပါေစေနာ္
မိုး
လာဖတ္တဲ့သူေတြရဲ့အသည္းက
အကုန္လုံးႏုႏုေလးေတြေနာ္..
ညလင္းအိမ္..လုပ္မွ အားလုံး ေႀကြက်ကုန္ေတာ့မွာပဲ...။
ဆုေတာင္းတိုင္းသာၿပည္႕မယ္ဆိုပါလွ်င္....
ညလင္းအိမ္အား အလြမ္းကဗ်ာမ်ားေရးၿခင္းမွ ရပ္တန္႔ၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္ၿခင္းကဗ်ာမ်ားကို ဖန္တီးေပးေတာ္မူပါ...အရွင္။
သို႕မဟုတ္...
ကဗ်ာလာဖတ္သူအေပါင္း ခံစားခ်က္ကင္းမဲ႔သူမ်ား အၿဖစ္သို႕ ဖန္တီးေပးေတာ္မူပါအရွင္။
အေႀကာင္းမွာ...
ညလင္းအိမ္မွာ စာလာဖတ္သူမ်ားကို သူ၏ ရင္ကြဲကဗ်ာမ်ားၿဖင္႔ အလြန္ႏွိပ္စက္ေနေသာေႀကာင္႔ပါအရွင္...။
အို...အရွင္ ...သင္ဟာ ကဗ်ာစပ္ဆိုတဲ႔ ေနရာမွာ တဘက္ကမ္းခတ္ေတာ္ပါေပတယ္....။
ခင္မင္စြာျဖင့္
မိုးေငြ႔
ေတာ္တယ္ဗ်ာ... ကဗ်ာေရးတာကေတာ့..... ခက္တာက ျမင့္ေနတယ္... နားသိပ္မလည္ဘူး..... း(((... ကၽြန္ေတာ္ ဥာဏ္မမီတာပါ......
အို..အရွင္..အရွင္႕ရဲ႕ကဗ်ာမ်ားကို...
လာေရာက္ခံစားသြားပါတယ္...
အရွင္ရဲ႕ခ်စ္ျခင္းတရားေတြ..အားလံုး
နွလံုးသားပန္းခင္းထဲမွာဖူးပြင္႕နိုင္ၾကပါေစလို႔....
ရင္ထဲကဆႏၵအမွန္နဲ႕ဆုေတာင္းေပးပါတယ္...
ခင္မင္ေလးစားလွ်က္..Blackroze
အကိုေရ...ခံစားခ်က္ေတြက
အရမ္းမ်ားေနတယ္ေနာ္..
နည္းနည္းေလာက္ေတာ့ေလွ်ာ႕ထားဦးေလ..
အကိုေရ...စိတ္ဆိုတာမထားတတ္ရင္
ပင္ပန္းတယ္တဲ႔...ေနာ္
အို......အေသ......
အဲ့ေလမွားလို႔.......
အ႐ွင္...........
ကဗ်ာေလးကို အခၽြန္ဒုတ္..... လာေရာက္ဖတ္ဆုေဂ်ာင္းဘာ........
(မင္းသိပ္ေတာ္တယ္.....ေမာင္တူးေလး.........)
ခင္မင္တဲ့
ဏီလင္းညိဳ
ေမာ္ဒန္အန္တတ္ဆုေတာင္းကဗ်ာေလး လာဖတ္သြားပါတယ္ဗ်ာ။
အရွင္လည္း ကိုည ကဗ်ာ ဖတိၿပီး ဘယ္နားက ေဆးစကုရမလဲ မသိေတာ႔ပါ ေမာင္မင္းရယ္လို႔ ၿပန္ေၿဖမွာ ေသခ်ာတယ္..မင္း ဒါဏ္ရာက မ်ားလွခ်ီလားကြာတဲ႔ ...။
ေကာင္းေသာႏႈတ္ဆတ္ျခင္းပါ အရွင္ ...။
:P
ကို ည ေရ
မေအာင္ျမင္သလို မက်ရံႈးခဲ႔တဲ႔ စစ္သည္ေတာ္ ႀကီး ကိုေမးေပးပါ
တိုက္ရင္းနဲ႕ ႐ံႈးခဲ့ရတဲ့ စစ္ပြဲေတြၾကားမွာ
မတိုက္ရခင္ ႏိုင္ရတဲ့ စစ္ပြဲနဲ႔ေတြရင္ ဘာလုပ္မလဲ။ ႀကံဳခဲ့ရင္ေပါ့။
ဥေပကၡာေတြၾကားထဲမွာ သိရက္နဲ႔ က်ရံႈးေနရတဲ့ဘဝ
တစ္ခါတစ္ခါ မွာ ဥေပကၡာေတြထက္စာရင္ အမုန္းခံရတာမွ ခ်စ္ရက်ိဳးနပ္ဦးမယ္ဗ် ေနာ့။
Post a Comment