ရင္ခြင္မွာၾကယ္ေၾကြၾကတဲ႔ ညမွာ
လမင္းကေလွာင္ရီလို႔
တိမ္ေတြကိုေတာင္အေဖာ္စပ္လိုက္ေသး
ငါ႔ကိုေလွာင္ေျပာင္ဖို႔ေလ...
အမွတ္မရိွတဲ႔ငါက
ေကာင္းကင္ကိုအကူအညီေတာင္း
အခါခါဆုေတာင္းလို႔
လမင္းကိုမွတမ္းတခဲ႔မိေသးတယ္...
ေလေျပကေတာ႔
ငါ႔ကိုမကူညီတဲ႔အျပင္
မဆိုင္သလိုနဲ႔ ခနဲ႔သြားေသးတယ္...
ရပါတယ္
ဘ၀မွာဘာမွမရခဲ႔လဲ
ရင္ထဲမွာေၾကြတဲ႔ၾကယ္ေတာ႔
အသစ္အဆန္းေတြ႔ရင္ေတာင္
ရင္ထဲမွာပဲေၾကြေနမွာပါ...
လမင္းေရ
နင္႔လမ္းကိုနင္ေဖာက္
ေရာက္သေလာက္ေလွ်ာက္ႏိုင္ပါေစ...
ငါကေတာ႔ လမင္းကိုေမြးဖြားေစတယ္...
လမင္းကေတာ႔ ငါ႔ကိုေ၀းသြားေစတယ္...
လမင္းေရ...
နင္ဘယ္ေလာက္ေျပးေျပး
ေကာင္းကင္ထဲကေတာ႔ေျပးမလြတ္ပါဘူး
ေကာင္းကင္ကေတာ႔
ၾကင္နာေႏြးေထြးမႈ
ေအးျမတဲ႔ ေမတၱာ
တည္ျမဲတဲ႔သစၥာနဲ႔
နင္ ထြန္းလင္းႏိုင္ဖို႔
အစဥ္ေပးလင္းေနမွာ....
0 comment[s]:
Post a Comment