Monday, November 28, 2011

သတိ (သို႔) အသိ


ဘ၀ ...
ရိုးရွင္းလိုက္တာမ်ား
ထူးေတာင္ ထူးဆန္းတယ္ကြယ္ ...

ေမွာင္ေသာ ညေတြထဲ
ေပ်ာက္ေသာ လမ္းေတြ
က်ဳပ္ကုိယ္တိုင္က လမ္းျပၾကယ္ တခုေပါ႔ ...

ပန္းတိုင္က အနတၱမို႔လား
အခမ္းနားဆံုး စကားေတြနဲ႔ ဖြဲ႔ဆိုၾကပါ
အဲ႔ဒီ နံနက္ခင္းတိုင္းမွာေတာ႔
ေက်းငွက္ေတြ ေတးဆိုတတ္ဖို႔ သင္ၾကားေနၾကတုန္းပါ ...

အေ၀းမွာ ဘာမွမရိွ
အနီးမွာ ရိွျခင္းတရားေတြ
လမ္းေပ်ာက္တဲ႔ ကေလးကုိ ကူညီပါ
ၾကီးက်ယ္ျမင္႔ျမတ္မႈနဲ႔ ေပ်ာက္ဆံုးပါ ...

အသံနဲ႔ အသက္ရႈသလို
အနံ႔ နဲ႔ ျမင္ၾကည္႔ပါ
ခင္ဗ်ားေရွ႔ မျမင္ႏိုင္တာ ဒုနဲ႔ေဒး
အေတြးေတြ ေကာင္းစားဖို႔
ဦးေႏွာက္ေတြ က်ဆံုးၾကျပီ ...

သီအိုရီတစ္ခုကုိ ေဖာ္သူက ေဖာ္
ဖ်က္သူက ဖ်က္
အသိအတတ္ပညာနဲ႔
မသိမတတ္တာေတြ သင္ရင္း
က်ဳပ္တို႔ နဖူးေပၚ လက္တင္ အိပ္ၾကစို႔ ...။

ညလင္းအိမ္ (၃၀.၉.၁၁)

7 comment[s]:

blackroze said...

နဖူးေပၚလက္တင္အိပ္ရင္
အိပ္လို႔မေပ်ာ္ဘူးကိုညေရ....

mstint said...

မၿပီးဆံုးေသာ အေတြးမ်ားေၾကာင့္
နဖူးေပၚလက္တင္လည္း အိပ္ေပ်ာ္မယ္မထင္ဘူး
ညလင္းအိမ္ေရ း)
ကေလာင္သြားထက္ထက္နဲ႔ ဖြဲ႔ႏြဲ႔ထားတဲ့ ကဗ်ာေကာင္းေလးတစ္ပုဒ္ ဖတ္သြားၿပီေနာ္။
စိတ္ဓာတ္အစဥ္ၾကည္လင္ေအးျမပါေစကြယ္။

ေမတၱာျဖင့္
အန္တီတင့္

သဒၶါလိႈင္း said...

ကိုတူးေရ.
အမအေဖက အသိနဲ႔သတိ ရိွေနရမယ္လို႔ အၿမဲဆံုးမတာ။ ကဗ်ာေကာင္းေလးတပုဒ္ပါ။ အသိနဲ႔သတိကို ထပ္ၿပီး သတိေပးလိုက္သလိုပါပဲ။
ခင္မင္တဲ့
သဒၶါ

Cameron said...

ေပ်ာက္သြားလိုက္တာ ျပန္ေပၚလာေတာ့လဲ ကဗ်ာလွလွေလးတစ္ပုဒ္နဲ႔.....မိုက္တယ္..။

Anonymous said...

အရင္ကတည္းက နဖူးေပၚလက္တင္ အိပ္ပါတယ္..
လက္ေပၚ နဖူးတင္ၿပီး မအိပ္ဖူးပါဘူး .. :D

ခင္မင္လွ်က္
ေဆာင္းႏွင္းရြက္

အျဖဴေရာင္နတ္သမီး said...

အိပ္မေပ်ာ္ေသာ ညမ်ား ကုန္ဆံုးလြန္ေျမာက္ခ်င္ပါတယ္...

may kyaw said...

အိပ္ရင္ေတာ့ ႏွစ္ႏွစ္ျခိဳက္ျခဳိက္ေလး အိပ္ပါရေစဗ်ာ .....